ZASTANÓWMY SIĘ I PRZEANALIZUJMY.

ZASTANÓWMY SIĘ I PRZEANALIZUJMY, CZY NASZE PSY MAJĄ PRZY NAS SZCZĘŚLIWE ŻYCIE.

Nie wtedy będziesz fajnym przewodnikiem psa, kiedy będziesz próbował go beznadziejnie tresować, coś na nim wymuszać, kiedy będziesz w stosunku niego zachowywał się agresywnie, kiedy nie będziesz rozumiał jego potrzeb i problemów, kiedy będziesz podchodził do niego jak do człowieka jednocześnie nie dając mu być psem.

Takich ludzi psy nie lubią, ale niestety nie mają innego wyjścia i muszą tkwić przy takich właścicielach. Więc przemyślmy to i jeżeli jesteśmy ludźmi myślącymi, mądrymi, empatycznymi i nie ludzkimi egoistami, zastanówmy się i przeanalizujmy czy nasze psy mają przy nas szczęśliwe życie. Bo często tylko miarą swojego ludzkiego, egoistycznego szczęścia, człowiek mierzy “szczęście” swojego psa. Przewodnik psa, który chce być szanowany przez swojego czworonożnego przyjaciela, powinien przede wszystkim rozumieć swojego psa, traktować go z szacunkiem i zrozumieniem, mądrze prowadzić przez życie, pomagać mądrze i w sposób humanitarny kiedy psiak ma problemy i dawać mu w życiu to, co pies potrzebuje, aby był zaspokojony o zadowolony.

To że pani “x” uwielbia egoistycznie wisieć na swoim psie i opowiadać mu o smutkach swojego życia, nie znaczy, że jej pies to lubi. Mało tego, on tego nie znosi tylko jakie ma wyjście?? Musi znosić te ludzkie fanaberie, a pani “x” będzie głosić wszystkim, jak to jej piesek lubi jak ona się do niego przytula. Szanujmy swoje psiaki, jeżeli chcemy dla nich dobrze, to analizujmy, co im przynosi radość i szczęście, a nie tylko nam ludziom. I nie róbmy z nich psich wariatów. Nie nakręcajmy swoich psów bezsensownie na wiele przedmiotów. Bo potem mamy smutne, życiowe obrazki, kiedy na przykład niekontaktowy z otoczeniem pies, lata jak wariat z piłką, nie może żyć bez piłki i jak coś machinalnie zrobi, to tylko za piłkę.

Psy, jak im się pozwoli, są dumne, myślące, bardzo ciekawe świata, obserwujące, uwielbiające spędzać czas przy swoim przewodniku i na pewno nie chcą być ani psimi wariatami, ani psimi agresorami, tylko to jakie są, w ogromnych procentach generuje człowiek z nimi przebywający. W życiu dla mnie najpiękniejsze jest, to kiedy mój psiak/ moje psiaki towarzyszą mi ze swojej własnej woli i widać jak bardzo chcą tego, a nie dlatego, że muszą i nie mają innego wyjścia, co niestety ma ogrom psów…
A pod wszystkim podpisują się dumny psi profesor Mufasa i dumny psi nauczyciel Karmel.